تفسیر کن تو سوره ی باران را
از نیچه ی درون خودت هم مگذر
آواره – تو – سایه به سایه – با من
آشفته – من – لحظه به لحظه – با تو
شورش علیه هر چه هنر باید کرد !
تخمین بزن تو قومِ شاعرِ دنیا را
باقیش ، نیشِ روشنِ زنبور است
در پیشگاهِ شیره ی کندوها

اصلا نترس
من کنار تو می مانم
وارونه می کنم تمام جهان را
تصویر می کنم فضیلت انسان را
در حلقه های گمشده ی طبیعت وحشی
احساس می کنی طراوت باران را
در چرخ های بی تفاوتِ صنعت
در آسیاب خسته ی دوران ها

تو
شعر را
به هستیِ لبِ مرده
سرشار خواهی کرد

و من
– یکسره –
به افتخارِ تو خواهم نوشید
شرابِ خونیِ لب های اش را
تا مرگ …

بیستم دی ماه نود و پنج

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

امشب رواق صحن و سرای تو دیدنی است
دارالشفای حوض طلای تو دیدنی است

نقاره می زنند به هوای تو عرشیان
گلدسته های رو به خدای تو دیدنی است

بند دلم دخیل تو شد ثامن الحجج
امشب نگاه لطف و رضای تو دیدنی است

پروانه گشته اند همه ی زائران تو
شمع دلی و نور و ضیای تو دیدنی است

باب الجواد اگر چه که باب الحوائجی
امشب دعای دست شفای تو دیدنی است

ای حضرت رضا تو به آهو چه کرده ای
گلواژه های چون و چرای تو دیدنی است

مشهد دوباره نقطه عطف شفاعت است
امشب حریم قدس فضای تو دیدنی است

« علی معصومی »

تازه ترین نقدها