🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۶/۰۲ |
| تعداد شعر: | 165 |
| تعداد مطالب: | 24 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۰۸ |
در ارتفاع کمی
قرص ماه می تابید
و کاج کوچک قلبم
سوار موجی نرم …
اگر چه ساحل من دور بود و ناپیدا
صدای نغمه ی خوابی عمیق
چون رویا
در آب می خزد و خیز می خورد تا ماه
و با سخاوت و مهری نجیب می پاشد
به روی صورت من
برق نقره فامش را …
چه روشنای عجیبی
غریب اما نیست
گشوده پرده ی اسرار ماه در هر موج
به عطر وحشی گیلاس و لهجه ی هر برگ
به باغ خسته ی دل های بی تپش از درد
شفق نشسته به تالاب شب –
به نجواها
بلند شد پرِ پرّانِ هر سپیداری
که خواب های سبک را به آسمان می برد
و تا پرنده ی رویای دور من می رفت
در ارتفاع کمی
روی ماه می تابید …
شانزدهم شهریور ماه نود و پنج
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
فروردین 4, 1398
سلام و درود
سال نو مبارک
چه شعر زیبا و لطیفی
در پناه خدا 🌿👏
پاسخ
فروردین 4, 1398
سلام
و
درو دها
چقدر لطیف و مصور
روانتر از آب
و
روشن تر از مهتاب
هزار نیاز نگاه را
تاب می داد…
بداهه
بافتی حریر گون
و ریتمیک وتمی ترنم گون داشت
علاوه بر ارزندگی محتوا
و
دستمریزاد
🌺🍃🌺🍃🌺🍃
پاسخ
بستن فرم