🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۱/۱۶ |
| تعداد شعر: | 79 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۳۰ |
درخت غم به جانم کرده ریشه
به گیسوی بلندت آشیانه
مرا از مرز خودخواهی فرا برد
که خواهان تو باشم ناشیانه
کسی از غم رهایی را ندانست
رها از من نشد درد شبانه
به سودای تو می سوزم همیشه
به یادت در بهشت جاودانه
به هر جا می روم آنجا تو باشی
به صحرا و بیابان و به خانه
ولی از تو چرا دورم ندانم
اگر دورم تو باشی در میانه
عزیزم عاشقم گر چه خطا بود
به حال گریه کردن خندوانه
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
بستن فرم