🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 تنبیه

(ثبت: 5927) اردیبهشت 10, 1397 
تنبیه

 

پس اینهمه خرناس زمین

خفته بر خونم

در آتش وبرق

 و

 مهربانی های بی شمار بهار

یکسرِمجنونم

تنهایی ام ، جوانه

در سکوتی پر از وهم

غوغا  می شود…

زیر پا

لرز سیاهی  خاک

سبز ترین ترنم ونم،

ششهای پنجره پرِجوانگی

خیس خیا ل  رویش

به تو ! قدّ  می کشد .. بس کشش

دخترکان گل بردستان  صبوری سبز

غریق تبسّم نسیم

گشوده عطرمهربانی خویش

رقصان

در سرخی و زردی  نوید  و بیم

نگاه را سیراب لبالب می کرد…

بی تشویش

و

مهمتر

اجابت فراز قلل

چمان در مهربانی سرخ وزرد

شعله ی رویش

دردل ماهور های غم

می زد …

در میانه ، گیسوگره  خورده  به سپیدستاره  

پی در پی

 به آغوش عشق

در هل من مزید  می کشــــــــــــــــید

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):