🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
تو که نیستی این خانه و خیابان تاریک است
ویرانه است دل و این دل ویران تاریک است
.
در غیابت کنج میخانه ام و جامی به دست
نوشم مِی و حال من دو چندان تاریک است
.
بی تو این دلِ شکسته بی جان است و خسته
ز هجران تو ای جان روح و جان تاریک است
.
سرای بدون تو خانه ی رنج و محنت است
غمکده سوخته زمین و آسمان تاریک است
.
دل غم دیده بی تو کشتی طوفان زده است
وه! که هر لحظه ی این طوفان تاریک است
.
به لب رسانیده فراق و دوری تو جانِ “صبور”
گویی سالیان مهجور و آشیان تاریک است
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
آبان 5, 1399
درودها
پیشنهاد میکنم وزن های کوتاه تری انتخاب کنید به یقین عالی خواهید سرود
بکار بردن پشت هم کلماتی مثل (دل) ، (جان) حشو محسوب شده و شعر را دچار نقص می کند
ارتباط معنی در فرم شعر میبایست رعایت شده و خواننده به مفهومی کاملا روشن دست یابد
(نوشم مِی و حال من دو چندان تاریک است)
این مصرع را به عنوان نمونه آوردم :
من می می نوشم و حال من دو چندان تاریک است؟یعنی می حال تاریک مرا تاریک تر میکند بجای روشن کردن ؟
به هرحال خواننده اینجا با بیان صریح و گویا طرف نیست .
امید وارم جسارت حقیر را پذیرفته و نقد را به حساب بی تعارف بودن با شعر بگذارید.
نویسان و مانا باشید بزگوار🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
آبان 5, 1399
سلام و درود
با تشکر از شما استاد گرامی
قطعا پشنهاد و نقدی که بر شعر بنده فرمودید را مد نظر قرار خواهم داد برای بهتر سرودن …
🌹🌹🌹🌹
پاسخ
آبان 6, 1399
سپاس که به مهر می خوانید و همراهیم تا شعر شدن رفیق🌺🌺🌺🌺🌺🌺
پاسخ
آبان 4, 1399
🌹🌹🌷🌸💐
پاسخ
آبان 5, 1399
🙏🌹
پاسخ
آبان 5, 1399
درود بر شما جناب مجیدی راد عزیز
پیروز باشید
💐🙏💐
پاسخ
بستن فرم