حیران مولایم !

باز دلم زِمزمه آغاز کرد
عشقِ علی، عقده ی دل باز کرد
باز شب و کوچه وُ مردِ غریب
باز علی ، در پیِ”اَمَّن یُجیب”
ای دل عاشق ، تو بگو ، یاعلی !
تا که ز مِهرش تو شوی مُنجلی
کیست علی :؟ سَروَرِ هر مَردِ مرد
کیسه به دوشی همهْ شب، شب نَوَرد
کیست علی ؟! چاه خموشی چرا ؟!
گو، به علی، گریه به دوشی چرا ؟!
آنکه زمان ، خیره ز نامش هنوز
آنکه زمین، لرزه زگامش هنوز
لنگر دین است و زمان و زمین
ساحلِ اَمنی که دیده ست چنین ؟!
کیست علی ؟ وقت نمازش ببین
در دل شب راز و نیازش ببین
وقت رکوع وُ به دو چشم تَرَش،
کیست، گدارا دهد، انگشترش ؟!
کیست علی، شب، همه شب نان به دوش؟
روز به ظلمی شود او در خروش ؟!
روز چنان فاتح و خیبر گشا،
شب، همه شب، یاور هر بینوا
کیست علی ؟! ای دلِ حیرانِ من !
گو ، تو به من ، چشمه ی گریان من !
کیست که از روز ازل با من است ؟!
مِهر علی مُهر به جان و تن است …
حضرت مولا تو بگو ، کیستی ؟
عقل به تنگ آمده، تو چیستی ؟!
عقل ندارد به حریم تو راه
دستِ دلم گیر ، منم بی پناه
هرگِره از دست تو وا می شود
زَهر به دست تو ، شفا می شود
ای که خِرَد گشته به وصف تو گُم
آیه ی “اَکْمَلْتُ لَکُم دینکُم” ؟!
عِلم نبی شهر وُ تو دروازه اش
مُصحَفِ دین او وُ تو شیرازه اش
“لَحْمُکَ لَحْمیِ”پیمبر تویی
عشق تویی، سوره ی کوثر تویی
خوانِ خدایی و تو را “هَل اَتیٰ”
شیر خدایی و تو را “لا فتیٰ”
بی تو علی ! جنّت و فردوس چیست ؟!
مطلق عشقی و دگر هیچ نیست
مقصد و مقصودِ همه عالَمی
مَظهر و معنای بنی آدمی
خنده ی تو ، باغِ شکوفای ماست
قامتِ تو ، سِدرَه و ُ طوبایِ ماست
روز ازل ، عشق چو سر، باز کرد ،
نام تو را بُرد وُ سرآغاز کرد

**************************************
برگزیده از کتاب مجموعه شعر”کعبه ی دل”
سروده ی

قاسم یوسفی “ذوالفنون”