خداحافظ!

هرچند سادگی و روان بودن یک سروده در حال حاضر پوئن مثبتی برای یک شاعر حساب می سود ، مشروط بر این که شعریت اثر را به چالش نکشد ، اما همچنان ابیات و جملاتی که دوپهلو یا از نظر مفهومی چند لایه و میزگرد پسند هستند ، از محبوبیت فراوان و خاصی برخوردارند و البته این نیز مشروط بر آن است که پیچیدگی دل انگیز باشد و نه مثل نوشته های مانا دل گریز .
به همین جهت صرف نظر از رقص و ترنم و شیوایی دیگر ابیات ، بیت سوم جلوه ای خاص تر دارد . چون از منظر زیباشناختی قابلیت بحث و کشف و التذاذ بیشتری دارد :

غرور بغض قاجار در این غربت
که مغلوب بد روسم خداحافظ

اول با غ و ق که هر دو از مخرجی مشترک در زبان پارسی برخوردارند ، واج ها را آرایش کرده اید .

دوم ترکیب ” بغض قاجار ” علاوه بر ایجاد مقارنه و رعایت نظیر با ” روس ” خود هم ترکیبی تازه است و هم تلمیحی زیبا و هم نوعی دفاع از خاندانی ست که در زمانه ای بد و در جامعه ای که از چند قرن پیش چراغ ترقی در آن خاموش بود ، گیر افتادند و از کجی بخت ، زبونی آنها با زیرکی غرب هم زمان شد و پریشانی دولت و دستگاه ایشان با اوج گیری قدرت استعمارگران مطابق گشت . و الیگارشی حاکم بر خلقیات آنها نیز چنان بود که خود از علت یابی مشکلات خود ناتوان ماندند و در گردابی از حوادث گیر کردند . و البته آن خلقیات نیز خود متاثر از اوضاع تربیتی ایرانیان بود و معلول چندین قرن صوفی مآبی و دنیاگریزی و عرف زدگی جمیع ملت …
به هر حال این بیت حرفهای بیشتری داشت که از حوصله دوستان بی شک خارج خواهد بود .

اما :
دوست عزیز چند شعر قبل تر ، بنده یک ایرادی از شعرتان گرفتم که در واقع اصلا آن نوشته برای شما نبود و باید جایی دیگر نوشته می شد ولی اواخر شب بود و خستگی و سرمای سوران و صد البته کم سوادی و حرافی مانا دست به دست هم داد و آن کامنت پای شعرتان درج شد . که لازم شد از جنابتان پوزش بطلبم . امید که به دیده ی خطاپوش این سهو ناصواب را از بنده به دل نگیرید .

غرور بغض قاجارم در این غربت
که مغلوب بدِ روسم خداحافظ
عالی

در پناه خداذ🌱👌👌👌👌👌🌱

درود بر شما جناب سیامک عزیز

💐🙏👏👏👏🌹

درود بر شما جناب عشق‌علی

بسیار زیبا و روان قلم زده اید

چشمه ذوقتان هماره جوشان🌿🍃💐🙏💐🍃🌿

درودبرشما زیبا بود.
🌺🌺🌺