🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 دریاب

(ثبت: 238445) اردیبهشت 7, 1400 
دریاب

 

انکار مکن دلت را
بگذار ناقه ام
در کشتزار تو آرام گیرد
دلم را پی مکن
با راندنش
تو را
صیحه ای فرو خواهد افکند.
جام جانم را پر از می کن
از خمخانه ی چشمت
پیمانه را نه کم ده نه بیش
تا نه نشئه بمانم
نه خماریم، تو را از من برباید.
مسئولیت چشم هایت
سنگین است
و من نگران،
“که در میکده باز است” هنوز.
قلاب زلفت را نلرزان
قلبم که لحظه ایست بر قلابت بوسه زده
رها می شود
و ماهی هستی یم
از دریای آبی وجودت دور می شود.
من در مراقبه ام
راغب نیم ز خاطر تو دل تهی کنم غیبت ز تو برای دلم چون حضور هست

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا