محمد- علی زرندی( محمد علییاری)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۹/۱۲/۱۶ |
| تعداد شعر: | 106 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۱/۱۳ |
خورشید، به یادِ دلِ یلدای ما نیست
عمریست، که رنگِ دلِ این خانه، زنگاری و ابریست
یلدا!
بِکش، آن زلف بلندِ سیه از صورتِ خورشید
تا دست بشوید ز دم سرد من این حسِ غم انگیز
زلف تو بلند است بیانداز به چاهی
تا باز بیفتد به سر زلف تو خورشید
افسوس که خورشید دمی!؟ ببش بخفتست
یلدا تو برو! تا که بیاید بر ما روز بهاری
یلدا!
تو اگر دیر بمانی،
بشود خانه‌ی مهراب به چاهی
رستم بشود چون خس و خاشاک، چو گاهی
سرخ است هوا
شاید از این ابر بسی برف ببارد
فردا تو بگو،
بارش این برف چه لونی و چه حالی ست؟
سرد است هوا
هُرم نگاه تو مرا بس
یخ بستهِ جهان
گرمی اسپند مرا بس
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
دی 2, 1401
سلام و درود
در پناه خدا
شادکام باشید
پاسخ
بستن فرم