🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۷ |
| تعداد شعر: | 365 |
| تعداد مطالب: | 2 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۳/۰۵ |
دل ما بود که دنبال پرستو افتاد
به نگاهی دل سنگی به تکاپو افتاد
گنگ فریاد بر آورد ، سخن گو افتاد
عجب آن نیست که اینگونه به عجز آمد عقل
سحرشد هر که بر او شعله ی جادو افتاد
آن که از صاعقه ی عشق چراغی افروخت
به فروغش مه و خورشید به زانو افتاد
تا صدای غزلی توی گلستا ن پیچید
بلبل از نغمه و گلبرگ و گل از بو افتاد
بیدلی خواست شکارت کند افتاد به دام
بنده شد هر که در این سلسله.ی مو افتاد
بوسه بخشید به هرکس که دلش با او بود
گاه بوسیدن من بوسه ز نیرو افتاد
بخشش بی حد و پیمانه بی پایانش
دور از مرحله ی کیل و ترازو افتاد
هر کسی صورت هم جنس خودش را می جست
دل ما بود که دنبال پرستو افتاد
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
درود .سپاسگزارم .آموختم از کلامتان 🙏🌹
سلام با اجازه اگر بتوانید دو نکته را در سروده رعایت بفرمایید شعرتان فرازمندنر می‌شود! یک: ارتباطِ دو مصراع
طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام
سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا
معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام
سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا
مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام
و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند
