رعد و برق نگاه

سلام و درود

من از رعد و برق نگاه تو
طوفانی ام،

دستمریزاد

تقدیمی :💐

اشکِ چشمم را نگاهی کن ،دلا
رعد و برقی می زند از هم جدا

حلقه اشکی گوشه چشمی منتظر
گونه را ، خیس از فراقت ،بی وفا

ولی اله بایبوردی

13 / 05 / 1398

🌸🌸🌸🌹🌸🌸🌸

” ابری تر از آسمان،
چشم من
که میباردت خیس.
من از رعد و برق نگاه تو
طوفانی ام،
کمی مهربان تر ببار بر سرِ جان من. ”

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

زیبا ست

عالی سرودید

لذت بردم از شعر قشنگتان بانو تیموری گرانقدر

زنده باشید به مهر

درود ها
💐💐💐👏👏👏👏🌸

سلام و درود

الهی شکر از فراق دیگه خبری نیست

خیلی خوشحال شدم موضوع عوض شده

عالی ست

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏🌺🌿

ابری تر از آسمان
چشم من است
که می بارد
تو را خیس،
من از رعد و
برق نگاهت
طوفانی ام!
کمی
مهربان تر ببار
بر
سرِ جان من.

… سلام
درست است فعل زیاد، شعر کوتاه را کنفت می کند و ایجاز را کمی دستخوش نارضایتی،
در شعر کوتاه گاهی اما فعل لازم می شود و سپس زیبایی اثر…

ببار!
در هوایت
می خواهم
قدم زنم…

پژواره

من از رعد و برق نگاه تو
طوفانی ام،
کمی مهربان تر ببار بر سرِ جان من.

از اینکه احساس شاعر ، این اثر را راه می برد ، شکی ندارم …
اما پیشنهادی دارم و آن اینکه : هر اثر دو بال دارد. یکی احساس و دیگری اندیشه ، باید که با هر دو از زمین بلند شد.
زیبا بود و دلنشین نیز… درود بر شما

چشمانت سونامی خاموشیست بغض کنی واویلا

از دلم صبر و قرار من چه آسان می رود
عشق هم با رفتن تو، رو به حرمان نمی رود
یک دم از فکر و خیال تو نمی آیم برون
بی‌ تو عشقی نیست یا آن‌ هم به کتمان می‌رود
چون تویی، پیدا نخواهد کرد دیگر زندگی
بی تو در من شوق هر پیدا و پنهان می‌رود
کی خیال گریه داری، ابر بی باران من!
سوز درد عاشقی، گاهی به باران می رود
سخت آوردم به دستش، ساده از من دل برید
شرم بر عشقی‌ که در یک سخت و آسان می‌رود
گر چه هر کس بی‌خبر از دردهای عشق نیست
پس چرا سمت عذاب خود، شتابان می‌ رود
دست و پایم را اگر گم می‌کنم، تقصیر کیست؟
تا تو می‌ آیی…دلم حتی به یک آن می‌رود
ما رجیمان بهشتی،،،، از زمین هم رانده‌ ایم
بسکه هر کس در پی این سیب غلتان می‌رود
سخت شوراندی مرا، از بس وفایت کم شده
خاطرت باشد، که صبر از دل،چه آسان می‌رود

#علی_سلطانی_نژاد

چون رعد و برقی، جاده ها را طی نموده ام

یک عمر _جز_ سر در هوای تو نبوده‌ام

رویا به رویا را، سفر کردم به سمت تو

هر بار هم طوفان خشمت را ستوده ام

آن گردباد رفتنت، ما را خبر نکرد

هر چند _دل_، دیگر ز کین تو زدوده ام

ما دفتر دل را، بغیر از چشم‌ کال تو

بر بدنویس دیگری،،،،،.،،روزی گشوده ام؟

یا جز به تایید نگاه سربلند تو

در وصف چشمان کسی شعری سروده ام؟

ما دانش آموز کلاس مکتب توایییییم

آن تخس بازیگوش که………همیشه بوده ام

ما قلب خود را، جز به تو عادت نداده‌ام

یا جز تو را ، بر سینه ی خود ن‌آزموده ام

#علی_سلطانی_نژاد

چشمانم را خوب بنگرجان من
رگ هایش رعدوبرقیست
می زند غرش از دوریت یار من

گوشه یه چشمم نم نم میباردجان من
صفحه ی چشمم رنگ اسمانست یار من

رعد و برق ،هه،
بغضت را نگه ندار
بعد فریادت گریه کن