🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
دوش در خواب، لبت بوسیدم
کاش آن لحظه تو را میدیدم
چون تو هر لحظه کنارم بودی
در نبود تو به خود لرزیدم
قصد انجام گناهی کردم
ولی از عاقبش ترسیدم
من چو پروانه و شمعی بودی
که در اطراف تو میرقصیدم
تو تنوری که مرا سوزاندی
و تو آن باده که مینوشیدم
فرصتی گر که مرا میدادی
در وجودت سبز، میروییدم
درد هجر تو مرا شاعر کرد
من از این درد به خود پیچیدم
زندگی پرسش معنا داری ست
که من از خالق آن پرسیدم
زندگی چیست ؟، مرا روشن کن
من گرفتار همین تردیدم !
#حسین_قالیباف
#تابان
http://taban-poet.blogfa.com
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
مهر 2, 1399
درود بر شما قالیباف عزیز
💐💐💐
پاسخ
مهر 2, 1399
🌹🌹🌹💐💐💐💐
پاسخ
بستن فرم