🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
….
و
چشمان بلوط پرشفق بود
این باور بلند
پای در جان زمین
بر شانه های زاگرس
قد کشیده به فراخنای افق ،
سر در پشت ابر
رقص آفتاب تماشا می کرد..
و
حرمان هزار حادثه
بر نستوه ستبرش
شخم زمانست
تن پوش صبوری اش رنگی از زیتون ،
لب بسته پر شکوه
چون سکوت کوه
برهیجان هیجای بسی سخن سبز
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
اسفند 19, 1397
درودها استاد بزرگوار🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم