🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
نه خاک مانده آن من ، نه خانه ای
نه قلب پاک و نه قرار عاشقانه ای
نه محفلی به گرمی رفیق و یار
نه شادی و نه شور دلبرانه ای
وطن که شد قلمرو شغالها ز سستی و جنون مغرضانه ای
غریب مانده میهنم به سال ها
دلش شکسته در چنین زمانه ای
نه با سلاح بود و نه تهاجمی
خیانت به خاک، چوب تازیانه ای
درون سرزمین مادری غریبه ام کجاست آن سرای جاودانه ای
کجاست عشق ما به مهر مادر وطن
که در تمام عمر حس مادرانه ای
کجاست سرزمین یادگار بچگی که شوق خنده های کودکانه ای
نمانده سایه ی درخت های او به زیر آن حریم امن شاعرانه ای
نمانده هیچ آرشی و نه کمان او شجاعت کدام مردمم، نشانه ای؟
ادریس علیزاده
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
خرداد 5, 1402
درود بر شما
زیبا سروده اید.
💐🌿💐🌿💐🌿🌿🌿🍃
پاسخ
خرداد 6, 1402
درود بر شما
پاسخ
بستن فرم