🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
1- قایقِ روز را به شب می بُرد/
از دل و دیده اش رَکَب می خورد/
تشنه در موج های تب می مرد/
بر سرِ صیدِ ماهیانی چند.//
2- رورها شب شد و جوانی رفت/
تابش افشانِ زندگانی رفت/
جاودانم تو باش! فانی رفت/
دلخوش ام تا به جان، تو می تابی.//
3- وای اگر عمر، جاودان می شد/
حمله ی رنج، بی کران می شد/
صبر، بی تاب و بی امان می شد/
جان به لب، جانِ شایگان می شد/
وای اگر پادشاهِ مرگ نبود.//
4- پیِ این روزگار می تازیم/
به کم و بیشِ خویش می نازیم/
ناگهان، جان به مرگ می بازیم/
غرقِ حسرت.//
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
آذر 25, 1398
سلام و درود
بسیار زیباست
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
پاسخ
آذر 25, 1398
درود بر شما استاد رضا پور گرامی
عالی ست
دست مریزاد
وای اگر عمر، جاودان می شد/
حمله ی رنج، بی کران می شد/
صبر، بی تاب و بی امان می شد/
جان به لب، جانِ شایگان می شد/
وای اگر پادشاهِ مرگ نبود.//
لذت بردم
💐💐💐💐
پاسخ
آذر 25, 1398
” ناگهان، جان به مرگ می بازیم ”
درود بزرگوار
ممنونم از اشتراک گذاری
مانا باشید به مهر💐🙏
پاسخ
آذر 25, 1398
درود و سپاس فراوان از التفات شما بزرگواران🙏🙏🙏🙏
پاسخ
آذر 25, 1398
درود و ارادات
جناب رضا پور نازنین
🌺🌸🌺🌸🌷🌸🌺🌸
پاسخ
آذر 26, 1398
سلام و درود👏👏👏👏🌹🌷🌺👏👏👏👏👏👏در پناه خدا
پاسخ
آذر 26, 1398
سلام و درود بر شما بسیار روان و زیبا و پر بار
تا باد چنین باد بی دغدغه دل شاد
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌷❤️❤️❤️
پاسخ
آذر 26, 1398
سلام و درود و سپاس فراوان از اساتید گرانقدر و بزرگوارانی که لطفشان را از ما دریغ نمی دارند🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
پاسخ
بستن فرم