🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۸/۰۴ |
| تعداد شعر: | 82 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۱/۱۵ |
بَر اَبر نظر می کنم او پُر زِ سرشک است
خالی ز امیدست ، در او ناله و آهیست
شاید که زِ انجام من او دل نگران است
این راه که من می روم این راه تباهیست
از پنجره بر شهر نظر می کنم اکنون
شهر از وزش باد مُشّوش ، نگران است
با ریزش باران غم دنیا شده پیدا
رنگ غم او می گذرد ، غم گذران است
برگی که رها می شود از شاخه ی مادر
دل از هوس سبز شدن می گُسَلَد او
پاشیده شود بر رُخِ او گَردِ طلایی
بر لِه شدن و خُرد شدن دل بدهد او
جنس غم دل مثل غم ابر جهان نیست
این بارش و باران و سیاهی که غمی نیست
عالم پَسِ این بارش و باران چه قشنگ است
این ماتم و غم پُر زِ عزا ، اشک و نَمی نیست
باران که فقط مژده ی یک سوگ سپید است
بر گوش رسانَد قدمش مژده ی آغاز
بر دل برساند هوس تازه شدن را
در بارش باران هوس رفتن و پرواز
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
دی 15, 1402
درود بر شما
زیبا سروده اید
🌺🌸🌺🌸🌿🍃
پاسخ
بستن فرم