🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۵ |
| تعداد شعر: | 1005 |
| تعداد مطالب: | 114 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۸ |
تا من به خود نشسته و بر خود جفا کنم
این نارواست، عیب کسی برملا کنم
گر من طبیب شهرم و باشد گهر مرا
آن بِه همی که دردِ دلِ خود دوا کنم
شرمنده ام چنان، که نوشتم جفا مکن
زیرا که خود به عالم و آدم جفا کنم
دیگر بر آن سرم بنشینم به گوشه ای
دل را ز دست نفسِ دغایم رها کنم
ساقی مرا به گاهِ سحر باده ای رسان
سر مست و شاد بِه که به جانت دعاکنم…
گر تُرکِ ماه پیکرِِ من دل طلب کند
تنها نه دل همه جان را فدا کنم
8 بهمن 1391طارق خراسانی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
