شکّیّات، مشکوک اند

#شعر_سبز / #چندآهنگ
به نام
“شکّیّات، مشکوک اند”

هر صبح با صدای تو بیدار می شوم

با خنده های ناب تو

شیرین ترین غزل ها را

خریدار می شوم

قاصدک ها اگرچه بسیارند

می شود مستقیم از تو شنید

می شود دید و می شود بوسید

می توان با تمام جان خندید

آفتابگردان باید بود

به سوی آفتابی ترین مهر

ابرِ کوچنده در عشق

به پای مهربان ترین باران

آن گاه، راحت

آن وقت، پر طراوت

می شود بوسه شد وصال تو را

تو را

خودِ تو را

شکّیّات، مشکوک اند

شطحیّات، گنگ و بی زبان

و از این واژه های نارس، دل می گیرد

و آهسته آهسته می میرد

زندگی، زندگانی

نصیب دلِ زنده است

باید ابر باران زا باشی

باید غنچه باشی و بشکفی با نگاهش

باید بشکافی مِه را

مگر می شود مهر، مهربان نباشد؟!

و باران، مهرباران؟!

شکّیّات، مشکوک اند

مفلوک اند

و در نگاه پاکان، پوک اند

نور، تاریک نیست

نور، اثبات می خواهد چه کار؟!

هر صبح با صدای تو بیدار می شوم

ای سراسر سُرور!

ای بی کران حضور!

ای اولین و آخرین حقیقت غزل!

ای نور!

لبّیک

سلامٌ علیک.

توضیحات

چندآهنگ یا سبز، گونه ای از شعر است که در آن، به جای یک وزن خاص (مثل شعر سنتی) ویا یک وزن کوتاه و بلندشونده و حداکثر کمی مُنعَطِف(مثل شعر نیمایی)،
چند وزن مختلف به کار می رود و بر این اساس هم می توان کلمات و عباراتی را که در وزن اصلی نمی گنجند، در آن گنجانید و هم می توان فضاهای عاطفی‌ مختلفی را با تغییر وزن ایجاد کرد.
چندآهنگ یا شعر سبز، گونه‌ هایی دارد و بطور کلی در میان شعر سنتی و همچنین در میان شعر سنتی و نو و همچنین در میان شعر نو به کار می رود و در گونه ی اخیر، چندآهنگ تر و منعطف تر از شعر نیمایی و موزون تر، قافیه گزین تر،
قاعده مند تر و در یک کلمه، زیباتر از شعر سپید است.

#محمدعلی_رضاپور (مهدی‌)