🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
من
به هیچ بیستون
نمی پیچم
صدایم ناقوس صخره ها ، هرگز!
به هیچ شیرین
فرهاد ، نه
من ، فقط ، دشت
به خیمه ، خیمه اش
در لاله گون گشته اش
اصلا به لاله وش
که درقاموس عاشقی
در خاک خون
نقش خسته اش
واژگون گشته ست …
عشق می ورزم…
دشت ، دشت
خوناب چشم بسی تشنه ست
و
این جنون
دربی جعرافیای من
به تلاءلو ی تلاوت ظهر بی سایه اش
برماذن نیزه ی بلند
بار ها دخیل خون بسته ست…
#اکبر_رشنو
bijade-jonoon@
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):