🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
فاصله ها …
این فاصله هایی که میان من و من هاست
انگیزۀ در ماندگی مهین تنهاست
این کهنه دیاری که ز اجداد بجاماند
پیوسته ز بی فکری ما مطلع غوغاست
هرفرقه بنوعی به تنش زخم نشاندند
دائم به سیه جامه مزین شده پیداست
چون مادر رنجیده ز بی مهری فرزند
در خویش فغان میکند .؟ از ماست برماست
دریا که تهی گردد از امواج و تلاطم
صیاد بخشم امده را صید مهیاست
هرقدر شب از خمرسیاهی بشود مست
در واهمه و دلهرۀ هیبت فرداست
با انکه عقب مانده ایم از لذت عالم ؟
فرهنگ جهان باورمان وسعت دریاست
پیرمظر (سلیم)
اسفند : ۴۰۲
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
اردیبهشت 14, 1403
احسنت
بسیارزیبا درود برشما شاعر عزیز
پاسخ
اردیبهشت 14, 1403
سلام و عرض ادب و احترام
جناب پیر نظر گرانقدر
از سروده تان لذت بردم
بمانید
و
بتابانید
قلمتان مانا …
پاسخ
بستن فرم