🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
روی خطوط خاکستری لبان ستاره
مضمون زندگی برق می زند…
در برزخ واژه ها
معنی می شوم…
در هیجان رنگین چشمها
می چرخم…
به دور روز
در تو در توی شب
به دور خودم
باز انگشتان باد
سرخ و سپید پاییزان را
انتشار می دهد…
هر برگم رم
در رمل و رموز کوچه ها و صحرا
عنوانم ” مهر ”
متنم آبان بود
پایانم آذرین و عطش
بر زبانه های شعله
تفسیر فصلم بود
چشم لای برف
زمزمه سپید می کرد
حتی در زمستان یخ نمی زد
صوت صورت بهار
در متن باداباد
و
هرچه انجماد
روی شاخه ، شاخه ی دلتنگی ها
امتدا د سبز را
ادامه می داد…
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
اسفند 12, 1397
بسیار زیباست🌷🌷🌷🌷🌷
پاسخ
بستن فرم