مرد راستگوی

« مرد راستگوي »

اي آنكه شوق راستيَـت در گمان بُوَد
بايد به راستي ، دلـت از كج نهان بُوَد
آنكس كه راستيـش ، به دنيا نمونه شد
نامش علي(ع) است، پيرو خلاق جان بُوَد
جانا بيان شأن1 و همّتِ مرد راستگوي
بـشنو كه من بگويم، امير دو جهان بُوَد
حكم عدالتش به جهان، ثبت گشته است
شاهد به عدل او ، خداي رحمان بُوَد
نام علي(ع) به خلق جهان، جمله رهبر است
گويا كه حكمتي ، زِ جهان آفرين بُوَد
آنكس كه دشمنان رسول خداي را
در جنگها بِـكُشت و به ايمان مبين2 بُوَد
آنكس كه در حضور هزاران در آن غدير
ختم رُسل بگفت: مرا اين جانشين بُوَد
دست علي(ع) گرفت،محمد(ص) ميان خلق
گفت اين وصي ماست، كه مولايتان بُوَد
شاهي كه شد ، حكومت دنياي مسلمين
درويشي اش نمونه به روي زمين بُوَد
تقوا و راستي اش، چو يك فرد زاهد است
نامـش به حق ، كه اميرالمؤمنين بُوَد
آنكس كه امر و نهي خدا را مواظب است
با روح آصفـش3 ، سليمان نگين4 بُوَد
آنكس كه با ولاي علي(ع) زندگي كند
در مُلك حق ، به يقيـن بهترين بُوَد
هر كس به سِـرِ حق نظر كرد ، دريافت
غير از ولاي علي(ع) به جهان گمرهان بُوَد
چشم اميد خود ، تو حسن بر مدار از آن
لطف و عنايتـش5 به تمام زمين بُوَد

٭٭٭
1- قدر – شكوه 2- بيان كننده 3 – وزير سليمان-خردمند 4- گوهر 5- توجه – ميل
حسن مصطفایی دهنوی