معنای ازل

« معناي ازل »

حسن اين شعر گرانمايه كه در خورد تو نيست
ره به معناي ازل برده ،كه در بُرد7 تو نيست
آنكه معناي ازل ، را بـسپارد به جهان
مي سپارد زِ خود و شايق1 بـسپرد تو نيست
آنكه معنا بـنمايد به دل از روز ازل
آنكه محتاج تو و اين دل كم برد تو نيست
داد و فرياد چه داري و تكاپو چه كنـي
طرفه معنا كه بجوايش،كه در خورد تو نيست
مجلس آراسته و بزم و نشاطي چيده است
آنچه در مجلس آن هست،كه دستبرد تو نيست
خواهشـت گر تو نـيابي و گـر افسرده شوي
خاص آن حكمت محض است وافسرد تونيست
گر دل آزرده زِ كارش شده اي نيست عجب
كارش آن دست تو نَبْود، دلش آزرد تو نيست
روز اول كه خدا بود ، كجا بود بشـر
روز نابود خودت مي طلبي، بُرد تو نيست
طرفه معناي ازل مي طلبـي ، ساكت باش
اين عزيمت2 نـتواني ، هنـر بُرد تو نيست
با چه فكري بـتواني و تكاپو چه كنـي
اين همان برد عظيم است كه در برد تو نيست
داد و بيداد نمايـي و به راهـش بِـدَوي
راه پي برد تو اينس ، خود پي برد تو نيست
داد و فرياد از اين من،كه به خود مي نگرم
ديد من در پي جام مِـي پـُر دُرد3 تو نيست
داد و فريادِ من از خلق جهان بيشتر است
همه در فكر خودن،كس به برآورد تو نيست
اين زِ فرياد عجيبي است كه من مي شنوم
ورنه اينها كه بگفتم: ره پي برد تو نيست
شربتـي نـوش نـمودم به اميد مِـي تو
شربت عشق تو بُد، شربت آن درد تو نيست
اين زِ فرياد همين خلق تو من مي شنوم
مي نمايد زِ خودش، عاجز اين برد تو نيست
راه الهام زِ غيب است و زِ چشم تو نهان
راه غيبـي بُوَد آن ، از هنـر برد تو نيست
هاتف غيب عجب ساز و نوايـي دارد
كه نوايش به يقين ، حدِ بر آورد تو نيست
راه نارفته نـشايد به تصور بـگماشت
آنچه بـگماشته اي ، غير بر آورد تو نيست
آنكه پرگار ازل4 را به تو بـنمود كه بود
ره بر آن منشأ قدرت ،به يقين برد تو نيست
پايگاهـش زِ قديم است و زِ روز ازلـش
اين حسابش به شمار تو و بشمرد تونيست
هاتف غيب صدا مي زند از باغ بهشت
مگر اين خاك ، پي زجر دل آزرد تو نيست
هاتف غيبي آن صوت و صدايش چه رساس
دور تا دور جهان ،گشته كه در برد تو نيست
معنـي روز ازل را كه توانـد كه شـمرد
حسن اين طرفه حسابيـست كه بشمرد تونيست

٭٭٭
7- بردن- غلبه
1- راغب 2- قصد 3- لِرد ته جام- شراب تيره 4- عالم هميشگي – جاودان