🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 من و تو

(ثبت: 251907) مهر 16, 1401 

 

من و تو
انعکاس دو آینه بودیم تا بی انتها…

من و تو
در انجماد فصلی سرد
بر لبان یخزده ی درختان
بوسه می زدیم آیه های بهار را

من و تو شعری خواندیم
بنام آنکه نخستین ترانه را سرود

با من بخوان ترانه ی سرخی که به لب داشتی
که زیباترین واژه ها را
زیر درختان تاک عاشقانه خواهم کاشت
تا خوشه های معلق انگور شراب شوند
جهان مست شود …و من تو را دوباره دریابم
جایی که به زیر سایه بان گیسوانت
از کهنه شراب نگاه تو سرمست می شدم

 

سینا ورمزیار

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها
  1. پانته‌ آ عسکری

    مهر 16, 1401

    سلام و عرض خیرمقدم
    جناب آقای سینا ورمزیار
    توانایی های قلم شما از همین ابتدای کار قابل تشخیص است
    تصویرسازی‌های خیال انگیز در کنار بیانی سلیس و تاثیرگذار
    .
    با اجازه، شعر قبلی را در کانال تلگرام سایت هم منتشر کردم
    🍃🌸🍃

    • سینا ورمزیار

      مهر 16, 1401

      درود بر شما سرکار خانم عسکری عزیز 🌺🙏🌹
      ممنونم از مهربانی شما و سپاسگزارم از بذل توجه و دلگرمیتون .🌹
      سر سوزن ذوقی هم اگر هست به لطف شما خوبان هست .. پیشکش به شما عزیزان … امید که لطف شما رو بتونم جبران کنم 🙏.
      مهرتون مستدام🌺🙏🌹

  2. فریبا نوری

    مهر 16, 1401

    با من بخوان ترانه ی سرخی که به لب داشتی

    درود جناب ورمزیار گرامی

    🌷🍃🌷🍃🌷🍃

    • سینا ورمزیار

      مهر 17, 1401

      درودها خانم نوری عزیز
      سپاس از مهرتون 🙏🌹🌺

  3. مینا فتوحی

    مهر 16, 1401

    بسیار زیبا بود جناب آقای سینا ورمزیار
    از خواندن شعر زیبای شما لذت بردم

  4. حسین شیرکوند

    مهر 17, 1401

    🌹💐🌹💐🌹💐

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا