![سینا ورمزیار](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2022/10/IMG_20160816_174938-e1664800639330.jpg)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
من و تو
انعکاس دو آینه بودیم تا بی انتها…
من و تو
در انجماد فصلی سرد
بر لبان یخزده ی درختان
بوسه می زدیم آیه های بهار را
من و تو شعری خواندیم
بنام آنکه نخستین ترانه را سرود
با من بخوان ترانه ی سرخی که به لب داشتی
که زیباترین واژه ها را
زیر درختان تاک عاشقانه خواهم کاشت
تا خوشه های معلق انگور شراب شوند
جهان مست شود …و من تو را دوباره دریابم
جایی که به زیر سایه بان گیسوانت
از کهنه شراب نگاه تو سرمست می شدم
سینا ورمزیار
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
مهر 16, 1401
سلام و عرض خیرمقدم
جناب آقای سینا ورمزیار
توانایی های قلم شما از همین ابتدای کار قابل تشخیص است
تصویرسازیهای خیال انگیز در کنار بیانی سلیس و تاثیرگذار
.
با اجازه، شعر قبلی را در کانال تلگرام سایت هم منتشر کردم
🍃🌸🍃
پاسخ
مهر 16, 1401
درود بر شما سرکار خانم عسکری عزیز 🌺🙏🌹
ممنونم از مهربانی شما و سپاسگزارم از بذل توجه و دلگرمیتون .🌹
سر سوزن ذوقی هم اگر هست به لطف شما خوبان هست .. پیشکش به شما عزیزان … امید که لطف شما رو بتونم جبران کنم 🙏.
مهرتون مستدام🌺🙏🌹
پاسخ
مهر 16, 1401
با من بخوان ترانه ی سرخی که به لب داشتی
درود جناب ورمزیار گرامی
🌷🍃🌷🍃🌷🍃
پاسخ
مهر 17, 1401
درودها خانم نوری عزیز
سپاس از مهرتون 🙏🌹🌺
پاسخ
مهر 16, 1401
بسیار زیبا بود جناب آقای سینا ورمزیار
از خواندن شعر زیبای شما لذت بردم
پاسخ
مهر 17, 1401
🌹💐🌹💐🌹💐
پاسخ
مهر 17, 1401
سپاسگزارم. پاینده باشید 🌺🌺🌹🙏
پاسخ
بستن فرم