🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 مَسلَکِ عشق

(ثبت: 250308) مرداد 29, 1401 

 

لحظه ای گَر زِ تو من دَم نزنم می میرم
صنما از تو اگر دل بِکَنَم می میرم

بردنِ نامِ تو شهدیست به کامِ دلِ من
چون بیفتد زِ لبان و دهنم می میرم

جَذبه ی چشم تو گیراست مرا می گیرد
بر رقیبم نظر انداز‌ی اگر، میشِکَنَم می میرم

مهربانیِ تو دریاست خودت می دانی
نَکِشی دستِ محبٌت به تنم می میرم

نَفَسِ آمده بر لب وسطِ راه بِایست
بیشتر دور شوی از بدنم می میرم

حسرتِ وصلِ تو جانا به خدا پیرم کرد
عاقبت بر اثرِ این مَحَنَم می میرم

عاشقی طِیِّ طریقی ست که مجنون داند
سایه ات گَر که نیفتد به سرم می میرم

جان فِشانی به رَهِ عشق بُوَد مَسلَکِ من
آخرالأمر غریبانه به کُنجِ وطنم می میرم

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها
  1. طلعت خیاط پیشه

    مرداد 29, 1401

    مهربانی تو دریاست خودت می دانی
    نگشی دست ِ محبت به تنم میمیرم
    درود بر شما
    بسیار زیبا و لطیف سروده اید
    🌺🌺🌺🙏

  2. الیاس امیرحسنی

    مرداد 29, 1401

    درود برشما
    بسیار زیبا
    شاد و سلامت بمانید 🌺🌸🌺🌸🌺🌸

  3. زهرا آهن

    مرداد 31, 1401

    مهربانیِ تو دریاست خودت می دانی
    نَکِشی دستِ محبٌت به تنم می میرم

    چقدر زیبا👏👏👏

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا