🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۱۱/۱۵ |
| تعداد شعر: | 80 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۹/۲۶ |
ملول
میانِ لبانِ خشنِ زمان
گوئی میراثدارانِ مرگیم
با این امروزهای خشک وُ فرداهایِ خشکتر
ناگزیر از گریز به دیروزهایِ پرطراوتیم
آن روزگاران که در نزول رحمت وُ وفور نعمت
این خاک بهشتی بود با بیرقِ الوانِ پروانگان
لایِ گلبرگِ سرخِ شقایق ها
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام مانا جان بزرگواری شما برایمان مسجل است اگر بعید می دانید پس احتمالا اشکال از حقیر
اسفند 24, 1401
سلام وقت تون به خیر
من مطابق عادت معمولا لایک می کنم . البته فکر کنم در مورد تعریف و حدود شعر متفاوت باشیم . شاید من باشم در لحن معیار ناگهان از کلمه ی محاوره ی ” لای ” استفاده نمی کردم . یا ” امروز خشک و فرداهای خشک تر ” علاوه بر تکرار مجدد توصیف ، چندان ذهن را درگیر نمی کند و شاید از ” امروز عقیم ” / امروز یائسه / و …. استفاده می شد ، شعریت بالاتری داشت . به هر حال ما در یک سنگریم و بایسته آن است که آیینه ی هم باشیم .
پاسخ
اسفند 24, 1401
بسیار سپاس از مهرتان مانای عزیز…. هدف شعر تغییرات اقلیمی مصنوع بشر است و فکر می کنم. واژهٔ خشک مفیدتر باشد و بازتاب تسلسل و فیدبک خشک به خشکتر را رساتر بیان می‌کند تا عقیم به خشکتر…… باز ممنون از ارشادات جنابعالی
پاسخ
اسفند 24, 1401
سلام و درود
مانند همیشه زیبا و قابل تأمل است
در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌👌🌹🌱
پاسخ
اسفند 24, 1401
بسیار سپاس از مهرتان استاد ارجمندم
پاسخ
اسفند 24, 1401
سلام و درود تان
زنده باشید به عشق
پاسخ
بستن فرم