نیرنگ

سلام

این سروده که بر سبک وسیاق سپید باید سروده می شد
مقداری در حشورفته باید کمی ویرایش شود
که اکنون فعلا در ویرایش ، نو نویسی می شود
ودر باره محتو ا شاید در بعد گفته شود
و
اما شعر در دلنوشته باید به تدریج در سلک شعر حرفه ای وبا ضوابط و شرایط سرایش قالب مورد نظر قرار گیرد
وچون به اشترا ک می آید ودر معرض دید وقضاوت اذهان
لذا با کیل ومنطق شعری سنجده می شود
وبدین تر تیب شعر به طریق زیر و یرایش می شود :

استخوانی در گلو
بغضی سنگین
هق هقی فرو خورده
شرمی عجیب واصبر
اما
نوای ناشکیب گویدم
دلبری دیگر
به تیر تهمت یاران
هزار تکه دلم می فروشند
نفس نمی آید
هر لحظه صدای مرگ
نزدیکتر از تار موی تو
آی
کجا
به ندای کدام ناجوانمردی دل سپردی
خیالت تخت
او را می شناسم
سال هاست که طبل رسوایی اش شنیده می شود
چشمهایت را باز کن
یادت هست لالایی شیرین و فرهاد را
او قاتل صدها فرهاد
و فریبنده هزاران شیرین است
وقتی تیشه ای به سکوت نشست
آن گاه که گفت شیرین مرده است
خود ضربه ای نواخت
نقشه هایش پا برجاست
چون می داند نه شیرین و نه فرهاد
نه لیلی نه مجنون ها
هرگز نمی میرند

****
چاهی آرزوست
و
کوهی
ولی او می آید
سلانه سلانه
وقتی که ماه خوابیده
و ستاره ها به میهمانی خورشید رفته اند
سردرگم خیال
به رؤیای فرهاد می رود
در چشمان او
این پیر فرتوت و کوژپشت
انگار باز نقشه ای دارد
اما عجوزه امیدوار
او این بار خود را به شیرین رساند
فریاد برآورد
فرهاد مرده

وبدین ترتیب همه ی واژگان وعبارات که حذف شده اند به نوعی حشو محسوبند
چون موجب اطاله ی شعر گردیده وهیچ نقشی در ایجاد مضمون وافزونی شعر نداشته اند

تا مجالی دیگر به این ویرایش بسنده ست

با ارادت

🌹🌹🌹🌹💐💐💐💐

گفتنی ها را استاد رشنو فرمودند
حس خوبی در شعرتان جاری است که سوق دادن آۀن به سمت سپید نویسی
می تواند خالق آثاری به مراتب زیبا تر باشد.
نویسان وپایدار باشید
🌹🌹🌹🌹🌹🌹

درود بر شما جناب مزینانی عزیز

شعر خوبی از شما خواندم

از مطالب ارزشمند استاد رشنو هم بهره مند شدم

زنده باشید به مهر

💐💐💐

🌹🌹🍃🌹🍃👏