🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 همیشه ی سرخ پر پرم !

(ثبت: 5719) فروردین 1, 1397 
همیشه ی سرخ پر پرم !

 

 شبی از توده ی توسن خاکسترم

روی نت  غبار

نواخته می شوم…

سراسر ششهای شب

از پرآ کند گی ا م  پر می گشت…

از صهبای  صبحم

موسیقای مستی ام

شبیخون زده به تاری دشت،

جنون دامن پر می کرد…

 ازسپید و زرد

به سرخم 

 روی  می شست  چون سحر

 سر خم می کرد …

بر گردن فراز نشانم بود

روی دوش قلّه

آوازم  با تم سپید گلگون  پر پر …

خاکسترم  ،  خاکسترم

قصیده داشت رنگین بلند

از هزار و یک شب 

واین  در وا پسین روز های من

 بر زبان شعله 

در گوش  نازک نسیم

به تلاوت  می رفت …

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):