🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
« ولاي حُسن1 »
فيض آن لطف خدا، گر نرسد بر سر من
هرچه كردم بجهان، خونجگر و ديده ترم
تا در ولاي حُسن تو بتوان قدم زنم
حُسن تو گفته تا كه من از خود بريم
آب دريا زِ هوس، موج تلاطم دارد
من هوسراني زِ برم، ته دريا گهرم
تاج شاهان جهان را نيز برم بـجوي
تاج علم و ادبس، اين كه نهادم به برم
فارغ2 از غصه ي دنيا دني بـشوم
هر دَمي راه بـپويم ، سوي راه پدرم
٭٭٭
1- دوستي نيكويي 2- آزاد- خلاص
حسن مصطفایی دهنوی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
دی 29, 1399
🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹
پاسخ
بهمن 3, 1399
درود ها
نظر لطف شماست
پاینده باشید
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم