🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
سروش های دریاچه ی نیلوفر
سروش 58
(سروشی با وزن پردازی پیشرو:
آمیخته ای از عروض سنتی و پردازش های وزنی آزاد تر و در نتیجه، آزادتر از شعر نیمایی و موزون تر از شعر سپید)
می نشینم به پایتخت سروش
خلوتی، بستانی، نیمکتی و البته دلی
و هوش ساغرنوش بیدلی
شاد رازی شگفت
گوش جان می کند دوباره نیوش
چه هوای پاکی دارد این جا!
نیسمش باران پوش
و چه رؤیا کوش!
به شمیمی با جان هم آغوش
دوستت دارم تا قیامت مدهوش
پایتخت سروش بابلعشق!
تابستان 1401،
طَرَبستان، بابلعشق،
تالاب نیلوفر آبی،
محمدعلی رضاپور (مهدی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
دی 2, 1401
درودبرشما جناب اقای رضاپور
عالی بود.
به نظرم در
نسیمش سهوالقلمی رخ داده است.
🌺🌺🌺
پاسخ
دی 4, 1401
سلام و درود جناب یغمایی عزیز
بله، درست است.
سپاس از توجه ارجمندتان
🌺🌺🌺🌸
پاسخ
دی 2, 1401
♧مثل انگور دانه یاقوتی
♧مثل آویشنی و کاکوتی
♧شهد خرما و حبه ی توتی
♤تو خودت کوهی از بهارانی
◇◇◇
درود نازنین دوست
🍃🌸
پاسخ
دی 4, 1401
به به
درود و سپاس تان
جناب معصومی عزیز
🍃🌸🌺🌿
پاسخ
دی 3, 1401
درودها ودست مریزاد باد 👌👌🍁🍂🍁
پاسخ
دی 4, 1401
درودها و سپاس ها یتان
🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌺
پاسخ
بستن فرم