🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
مهتاب دیشب بر لب دریا نظر داشت
در بسترش آب التهابی شعله ور داشت
امواج، سوزان مست و دست افشان و لرزان
این نورافشانی حلولی بارور داشت
ماه از نگاه آب ماهیِ سفیدی است
ماه نُوی در این صدف قصد سفر داشت
قلاب را از گردن مهتاب بردار
ماهی من تور سپیدی تا کمر داشت
گیرم کبوتر بود این گوی شناور
تور و پلنگ و سنگ توفیری مگر داشت؟
بر شاخه ی معصومیت باری گران است
آن شاخ نخل از غصه ی مریم (س) خبر داشت
در ذهن ماهی مهد دریا ماه پیماست
آزادگی و زندگی را زیر سر داشت
بالندگی در برکه رفتاری است دشوار
پروانه در پیله تلاشی مستمر داشت
بین زمین و آسمان چادر کشیدند
پرواز، چشم یک عقاب پرده در داشت
گنجشکِ شاهین طبعم آغازت مبارک!
سیمرغ از اول جوجه ای بی بال و پر داشت
ناهید سعیدی
اردیبهشت ۱۴۰۳
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
خرداد 2, 1403
بر شاخه ی معصومیت باری گران است
آن شاخ نخل از غصه ی مریم خبر داشت
و یاد سوره ی مریم می افتم ، آنجا که مریم از شهر خارج میشه و میگه : یا لیتنی مت قبل هذا و آن کنت نسيا منسیا ( کاش مرده بودم و از یادها رفته بودم ) و بعد که ندا می رسه : الا تحزنی؟ ( چرا ناراحتی ؟ ) و اونو دعوت می کنه به خوردن رطب تازه از شاخه ی خشکیده و چشمه ی تازه جوشیده ی آب و اینکه چشمانت روشن …. ( فاکلی و اشربی و قری عینا ) . و بعد حرف و حدیث مردم که اینو از کجا آوردی ؟ و سخن گفتن عیسا در گهواره که : قال انی عبدالله…
اما هدفم این نبود که شرح این افسانه را بنویسم که البته این بکرزایی در باورهای میتولوژیک ایرانیان بوده و داستان عیسا ، داستانی کاملا میترایی ست و اصلا مغان میترا بودند که تولد او را متوجه شده و برای دیدنش سفر کردند . بلکه می خواستم این را عرض کنم که استعانت و استمداد از تاریخ و افسانه _ به شرطی که بجا و متناسب باشد _ چقدر می تواند در التذاذ حاصله از خوانش یک شعر ، اثرگذار باشد . اصولا ایرانیان بيش از آنکه تابع برهان باشند ، تابع تمثیل هستند . و ” مفروضیات ” بخش مهمی از باورهای آنان را در بر می گیرند . مثلا شهاب الدین سهروردی وقتی می گوید ” بدان که اول چیزی که خدای آفرید ، عقل بود . و عقل را سه همسر بودی و سه فرزند ” و تا آنجا که مثلث حزن و حسن و عشق را در قاب سه نفره ی یعقوب/ یوسف / زلیخا ، جای می دهد . و هیچ کسی نیز نمی پرسد ” به چه دلیل اولا خدایی هست؟ و دوما اول خلقت او عقل بوده؟ و … و یا زمانی که از تمثیل ” فیل در اتاق تاریک ” برای درک ” استیصال بشر از کسب معرفت کل” ، استفاده می کنیم ، دیگران قانع می شوند . ما تابع تمثیل و داستانیم و همین کافی ست که ذهن ایرانی نه فیلسوف که شاعر باشد . و شعری برایش زیباتر است که دست خیال او را بگیرد . و بی شک ” تلمیح ” یکی از زیباترین آرایه های ادبی ست .
دوم بحث ما در این شعر ، گذار شاعر از ” چقدر دیدن ” و ” با چه دیدن ” به ” چگونه دیدن ” است . شاعری که از مقدرات پای را فراتر می گذارد ، بی شک هم پای دارد و هم پر . به وقتش راه می رود :
بالندگی در برکه رفتاری است دشوار
پروانه در پیله تلاشی مستمر داشت
و به وقتش می پرد :
ماه از نگاه آب ماهیِ سفیدی است
ماه نُوی در این صدف قصد سفر داشت
ممنونم که حوصله کردید و خواندید
پاسخ
خرداد 3, 1403
سلام و درود بیکران خدمت فرهیخته ی ارجمند جناب آقای مهرداد مانا
حضورتان باعث افتخار است.
از توجه و نقد ارزشمندتان و از اینکه فرهنگ و آگاهی را به اشتراک می گذارید سپاسگزارم.
سایه تان بر سر شعر و ادبیات مستدام
پایدار باشید.🙏🌹
پاسخ
خرداد 5, 1403
باسلام خدمت سرکار خانم سعیدی
زیبا بود به دلم نشست موفق باشید و پیروز و شاعر بمانید
پاسخ
خرداد 5, 1403
درود بر شما جناب آقای طاهری عزیز
نگاهتان زیباست.
سپاسگزارم
پایدار باشید🙏🌷
پاسخ
خرداد 5, 1403
درود بر شما
ماندگار باشید 🌷🌷
پاسخ
خرداد 5, 1403
درود بر شما جناب آقای سید حسینی عزیز
سپاس فراوان
برقرار باشید🙏🌸
پاسخ
بستن فرم