🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
چامک ۱
در خاورمیانه،
صلح چون پروانه ای،
دنبال می کند،
حلقه ی گل بر روی تابوت انسان را .
چامک ۲
در جنگل شعر،
پروانه ی فکر،
بال زنان دور می شود،
از لحظه ی کمین روباه،
و شکار کبوتر خونین بال صلح …
چامک ۳
وه، صلح قرینه ی لب های توست،
یک انار ترک برداشته ی خونی،
بر بلندترین شاخه ی درخت استبداد،
که چیدنش محال است…
مهدی بابایی ( سوشیانت )
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
مهر 16, 1402
سلام و درود
پاسخ
مهر 17, 1402
سلام و درود
زیبا بود
سپاس
پاسخ
بستن فرم