چه فرق که…

برداشت را که گفتم: اینکه مهم نگاه خدا…
و بعد دوبیتی باباطاهر را شاهد آوردم

خب، به نظر شما بین این سروش و دوبیتی ارسالی تان از جناب بابا طاهر، چقدر شباهت هنری (در پردازش و زبان و…) وجود دارد؟ این که کلیت مفهوم، شباهت داشته باشد، در ادبیات، چیز جدیدی نیست و تقریبا درباره ی هرچه بسراییم، قبل از ما آن موضوع را به کار برده اند؛ اما چگونه به کار بردن مهم است و این جاست که نوع نگاه، زبان و… باعث تمایز آثار افراد از یکدیگر می شود.
خب، نگفتید در سروش ما مثلا “بومیان(بومیان ساحل نشین)” و “(دریای) ناعدم” چه کاره اند و چه لزومی به کاربرد آنها بوده.
سپاس

اینکه بومیان را انسانهای جاهلی بدانیم چقدر صحیح است متاسفانه بعضا غرب با بومیان چنین سلوک می کرد
در میان خلق زین منصب سرافرازیم ما
با وجود تو به عالم ناز خوبان کی کشیم
ناز کن بر ما که بر ناز تو می نازیم ما
گر بد ما می کشان را گفت زاهد باک نیست

و البته، مطلب، چیز دیگری است.

یا هشام! لو کان فی یدک جوزة و قال الناس فی یدک لؤلؤة ما کان ینفعک و انت تعلم انها جوزة و لو کان فی یدک لؤلؤة و قال الناس انها جوزة ما ضرک و انت تعلم انها لؤلؤة.»
ای هشام! اگر در دست تو گردویی بود و مردم گفتند مروارید است سودی به حال تو ندارد، در حالی که تو خود می‌دانی که آن گردو است. و چنان چه آنچه در دست تو است مروارید باشد ولی مردم بگویند گردو است، این گفته مردم نیز زیانی به تو نمی‌رساند، در حالی که خود می‌دانی که آنچه در دست داری مروارید است.

و ربطش به سروش ما؟!

گاه با یک موشک سروشک می توان جهانی را ترکاند چه رسد به چهار سروشک

❤️🙏

و این آغار ماجراست گرچه شما آغاز کردید
اما نشر ندادن مطالب سیاسی مخالف چون ممکن است ادامه کار وبگاه را با خطر روبرو کند امریست قابل قبول ولی موافقین از سیاست که عین دیانتشان است چرا نباید سخن گویند و مطالب حقه را بیان کنند ؟

تمرکز را بر نقد ادبی بگذاریم که غزل، بی گناه، شهید نشود
هر چند شهادت، بهره ی بسیار بزرگی است.

درین صورت مهم را بر اهم ترجیح دادم و این فعلی حکیمانه نیست
خواجه در بند نقش ایوان است
خانه از پایبند ویران است

گرچه باشد در نوشتن شیر شیر

حالا مهم چیست و مهم تر (به قول شما: اهم) کدام؟

فردا ان شاء الله مشخص می شود

ان شاء الله

درودو سپاس بر استاد بزرگوارم

به امید آن روزی که به این نتیجه برسیم که یک زندگی شرافت مندانه
نیز کم از شهادت نباشد
و نه تنها با کشته شدنم ارزش افرینی نکنیم بلکه با زندگی و اخلاق و رفتار خود هم جان و هم تن را حفظ کنیم
🙏🙏🙏🙏🙏🙏

درود و سپاس و عرض ادب
استاد گرانقدرم
به امید بهترین ها

🌿🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🌿

سلام
حتی طلب شهادت هم فوق وجود ناقص بنده است خداوند به همه روزی فرماید گرچه شهادت را به اولیایش هدیه می دهد

سلام و درود و ارادت و التماس دعا

بسیار ترسم کین غزل بیرون کند ما را ز پاک
وانگاه دور از دوستان پیراهن ما چاک چاک

👏👏👏

جناب بصیرالملک در ترجمه قرآن کریم سوره انعام فرمودند
و اگر چنانچه گران و دشوار است بر تو روی گردانیدن ایشان از قبول سخن حق پس اگر میتوانی که بجوئی سوراخی در زمین با نردبانی در آسمان پس میاوری ایشان را معجزه و اگر بخواهد خدا هر آینه جمع کند ایشان را بر هدایت یعنی همه را براه راست در آورد پس نباش تو البته از نادانان (۳۵) اینست و جز این نیست که اجابت میکنند آنهائی که میشنوند سخنان حقه تو را و مردگان را بر می انگیزند ایشان را خدا بعد از آن بسوی او بر گرونده میشوند (۳۶)

البته هر هایی هاء تانیث نیست مثل علامه که برای مبالغه است
پس چه اشکال دارد سخنان حقه را هم به معنای سخنان بسیار حق بگیریم و اگر استعمال نشده است خوب استعمال می کنیم
عربی و فارسی که از ورید به هم نزدیک ترند چه اشکال دارد علاوه بر لغت از زبان بلیغ عربی دستور نیز بگیریم
با این وجود فکر کنم حق با شما باشد سخنان حق
یا سخنان بر حق (بر حق اگر اشکالی دارد بفرمایید)

تحمیل صرف و نحو زبان عربی بر زبان فارسی، ستمی در حق زبان فارسی است بویژه اگر در پایگاه شعر فارسی روی بدهد.

تحمیل نیست تکمیل است
مثلا چه اشکالی دارد اساتید که بسیار مصطلح است را به کار ببریم فارسی جمع مکسر ندارد خوب این ظرفیت را در فارسی ایجاد می کنیم
یا مذکر مونث کم دارد اضافه می کنیم
دستور را نباید دستوری منجمد کرد

شاید بهتر باشد و پارسی تر که بگوییم:
“سخنان راست و درست”
همچنين “سخنان حق” و “سخنان برحق” هم قابل قبول است و البته وقتی می گوییم سخنان حق، شاید بیش تر، سخنان خداوند تداعی شود و سخنان برحق هم که معلوم است: سخنانی که برپایه ی حق باشند.
راست و درست، به نظر، ترجمه ی خوبی برای حق در پارسی باشد.

حقه نشان می دهد مقابلش باطلست و نیز حصر را اشاره می کند
بنابرین سخنان حقه فکر کنم معادل ندارد و حتی به نظر می رسد تفاوت ظریفی با سخنان حق یا برحق داشته باشد ضمن آنکه مشکل سخنان حق را بیان کردید
مطالب حقه بگوییم به اشکالی که فرمودید دچار نمی شویم؟

مطالب(جمع مکسّر) + حقه (مفرد مؤنث) =
عربی سازی فارسی حتی در سطح دستور زبان

آمده است که
کلمه «پارسی» در گذر زمان دچار تلطیف آوایی شده و تبدیل به «فارسی» شده و گذشته از مفاهیم کهن آن، در مفهوم امروزی خود معادل و هم‌معنای با فارسی نیست. اینکه عده‌ای فارسی را معرب پارسی می‌دانند نیز نادرست است. چنانکه نام «گئوسپند» نیز دچار تلطیف آوایی شده و تبدیل به «گوسفند» شده است. چنانچه این تغییرات ناشی از تعریب می‌بود، می‌بایست به شکل «جوسفند» در می‌آمد

شاید هیچ زبانی بدون وامگیری نباشد اما در وامگیری هم اولویت ها و منافع ملی و از اصالت در نیامدن باید لحاظ شود!
وامگیری در سطح دستور زبان معمولا به از بین رفتن اصالت آن زبان می انجامد و تبدیل آن به زبانی ترکیبی و شدیدا متمایل به زبان وام دهنده

به نظر بنده، پارسی هم اصیل تر و هم زیباتر از فارسی است و کاش در این واژه ها که با هویت فرهنگی کشورمان ارتباط. مستقیم دارند، قدری سختگیرتر بودیم و به اصالت ها، پایبندتر