🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
قدح در دست یارم ناله افغان
چو یک آیینه ای رخ را نمایان
صلای عاشقی می زد دمادم
کجایی یار دیرینم به از جان
به سینه نقش بستم عکس رویت
تحمّل لا فراقت را فرا خوان
به یاد از نوح افتادم چو کشتی
میان امواج دریایی ز طوفان
دلم بشکسته شد آخر کجایی
نشیمن خلوتم شد او که رحمان
به مور آموخت خالق گفتمانی
بیانی با فصاحت با سلیمان
به مکتب عشق باید دور از لاف
طمع از خود بِبُر با لطف یزدان
چو خورشیدی شوی شیدای عالم
چو صادق صبح گردی مست ایمان
چو مجنونی شدم پیوسته در راه
مداوم عشق می ورزم به ایشان
دلم رنجیده خاطر گشت والی
کی آید صبح خورشیدی درخشان
ولی اله بایبوردی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
اردیبهشت 18, 1398
درودها
غزلی جلیل و زیبا بود از قلم شما بزرگوار
امید که هماره نویسان و تندرست باشید
با مهر🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
اردیبهشت 18, 1398
سلام و درود
آقای مازیار نژادیان عزیز
طاعت قبول
🌿💐🍃🌺🌸🌹🌿💐
پاسخ
اردیبهشت 19, 1398
شاعر گرانمهر
با سپاس از خلق این اثر زیبا 🌿🌷🌷🌷🌷🍃
پاسخ
اردیبهشت 20, 1398
سلام آقای انصاری گرامی
نگاهتان زیباست
سپاس
🌿🌹🌹🌹🌹🌈
پاسخ
اردیبهشت 20, 1398
سلام و درود
بسیار زیباست🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
اردیبهشت 20, 1398
سلام آقای دهنوی عزیز
زیبایی نظرتان زیباست.
🌿💐❤️❤️🍃🍃🌈
پاسخ
اردیبهشت 21, 1398
سلام جناب بایبوردی بسیار عالی و پر محتوا
پاسخ
اردیبهشت 22, 1398
سلام آقا مسعود
سپاس از خوانش محبت آمیزتان
🌹🌹🌷🌷🌺🌺🌸🌸❤️❤️🌿🌿💐🍃
پاسخ
بستن فرم