🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
کاش می شد به عقب برگردم
به همان جا، که دامانِ تو بود
قتلِگاهِ دردم
کاش می شد بروم باز به آن دنیایی
که به اندازه ی آغوشِ تو بود
و به آرامشِ یک لالایی…
تو برایم قصّه ها می گفتی
از دیاری که در آن
غصّه ها را، می سپردند به باد
و هوایش دائم
بویِ مطبوعِ خدا را می داد
با پلیدی انگار
همه بودند غریب
نه در آن زشتی بود
و نه نیرنگ و فریب…
دلِ من لَک زده است
بگُذارم سر به دامانِ تو یکبارِ دگر
این جهان نیست شبیهِ جایی
که تو گفتی “مادر”…
حمید گیوه چیان
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
اسفند 18, 1402
درود حمید آقای عزیز 👏🌺🌺🌺
پاسخ
اسفند 18, 1402
درود بر جناب حجت نازنین
ارادت بسیار استاد
سپاس از مهر حضورتان❤️❤️❤️🙏🙏🙏💐💐💐
پاسخ
اسفند 18, 1402
درود بر شما و این اثر زیبا و پر احساس
قالب نیمایی یکی از ویژگی های شاخصی که دارد انتقال احساس درونی و دغدغه های شخصی شاعر است که به طرز عجیبی در این قالب خوب می نشیند و در صورت استفاده فنی و درست از ان به طرز عجیبی خواننده اثر را تحث تاثیر می گذارد که شما هم با ان ضربه پایانی در شعرتان به خوبی از عهده ان بر امده اید
🌺🌺🌺👏👏👏❤️❤️❤️
پاسخ
اسفند 18, 1402
درود بر جناب جاوید عزیز
حضور گرم و سبزت مایه ی دلگرمی است عزیز دل. واقعا از اینکه وقت میگذاری و دلنوشته هایم را میخوانی صمیمانه از شما سپاسگزارم.
مهرتان ماندگار بزرگوار🙏🙏🙏🙏❤️❤️❤️❤️
پاسخ
بستن فرم