کینه ی چرخ

وفا زِ چرخ مجو ، چرخ كينه كردار است

زِ كينه جويي خود، چرا روي پرگار3 است

اگر كه آدمي از آن ، وفا طلب بـكند

وفا در آن نَـبْود ، خون آدمي خوار4 است

به وقت عيش خوش ما ، كجا بود راضي

به وقت سختي ما، چرخ كي طرفدار است

گُل است و بلبل عاشق ، بهم هم آغوشند

ميان اين همه خوشي نيست،بلكه صد خار است

به راحتي و تنعم5 ، خوش است طبع بشر

فغان زِ طبع بشر ، روبرو در آزار است

تو فكر كوته ما را بـبين زِ كوتاهيـش

به فكر لذت دنيا ، چقدر به افكار است

كه بود گوي سعادت ، از اين ميانه بِـرُبود

زِ كينه جويي اين چرخ، هر كه بيدار است

خوشا سعادت مردي كه از شجاعت خود

به كينه جويي اين چرخ ،گرم پيكار6 است

به عيش و لذت دنيا و زيورش منگر

بـبين زِ زهر درونش، زننده چون مار است

طريق مِـهر و وفايـش ، براي ما نَـبُود

ولي به مردم نا اهل ، آن وفا دار است

هـر آنكه در ره صاف برادري باشد

به پيش چرخ كهن، گوئيا گنهكار است

قبول طاعت حق را ، هـر آنكه بـنمايد

به دام حيله ي چرخ كهن ، گرفتار است

وفا به امـر خدا ، هـر كسي فزونتـر كرد

فضاي روز سفيدش، چو آن شب تار است

به باد سلسله ي چرخ ، هـر كه بگرائيد

زِ شوق خود بگرائيد و چرخ مكّار1 است

طريق گردش اين چرخ ، يك نفر نـشناخت

برون زِ درك همه اجتماع ديّار2 است

پناه بـر تو به الطاف حق ، بـرادر جان

شعاع دامن الطاف ، كه بسيار است

حسن زِ كينه ي چرخ كهن ، تو محفوظي

اگر كه خالقِ عالم ، تو را نگهدار است

٭٭٭

3- كنايه از فلك – عالم 4- خوردني 5- به ناز و نعمت زيستن 6- رزم – جدال

1- حيله گر 2-كسي- كس