🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۰۸/۲۹ |
| تعداد شعر: | 51 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۸/۲۸ |
روزی آید که گلهای پرپر جان بگیرد
از رویش علف ها دیگر پایان بگیرد
زنده شود دوباره از دشت های پرگل
باران ببارد اینجا، رنگ بهاران بگیرد
رخسار باغبان هم در آسمان نمایان
با زنده بودن او، جشن یاران بگیرد
ابرهای تیره رفته که هیچگاه نیایند
جای سیاهی ابر ، آبی آسمان بگیرد
گردد چو هدیه ای از آزادی و شهامت
تا چهره های مردم شکل خندان بگیرد
انبوهی از ستاره حلقه زدند در شب
تا جشن های مرگ فصل زمستان بگیرد
گرچه شبیه رویا، آینده میدهد رخ
گر دستها بخواهند دور ایران بگیرد
سروده ای از : ادریس علی زاده
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (
اردیبهشت 25, 1402
به امید آن روز بزرگ و باشکوه…🙏
درودتان ای بزرگ‌مرد شعر و شعور🌷
پاسخ
اردیبهشت 26, 1402
درود بیکران مرا پذیرا باش که به وسعت مهر شما ، عشق می ورزم به درک تان
پاسخ
بستن فرم