🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 گیاهِ هنر

(ثبت: 235256) دی 24, 1399 

 

به دنیای ذرّه سفر کرده ام

سفر تا سرایِ گهر کرده ام

به ذرّه بدیدم جهانی ز عشق

اگر خلق عالَم خبر کرده ام

به آسانی ام آن میسر نشد

خطرناک بود و خطر کرده ام

ز گرمایِ عشقی که بس خام را

کند پخته دیری گذر کرده ام

همه شادمانی من بود و هست

که خدمت به اهلِ نظر کرده ام

«ریاضی» مرا بُرد تا کویِ دوست[1]

زجامِ خِرَد سینه تَر کرده ام

اگر زاهدی عشق ورزد ، به عشق

برایش دلم شُعله وَر کرده ام

ولی عقل حایل به راه است و من

از این رو، که فکرِ تَبَرکرده ام

تو را می شناسم ، منی ، همچو من

چه عمری که بی تو هَدَر کرده ام!

خردمند عشق است پیرِ درون

چه شب ها که با او سحر کرده ام

به مولای بلخی و بر حافظم

به عطار و سعدی نظر کرده ام

بگفتم به پیرِ هنرمندِ طوس

که عزم جهانِ هنر کرده ام

گیاهِ هنر گوهرِ زندگی ست

گُهر پیرِهَن، زان به بَر کرده ام

[1]. زنده یاد سید مسعود ریاضی کرمانشاهی

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها
  1. درود بر حضرت استاد
    عااالی…
    قلمتان نویسا
    🌹🌹🌹🌹

  2. علیرضا حکیم

    دی 26, 1399

    درود بر استاد طارق گرامی
    شعر خوبی خواندم
    موفق و پیروز باشید
    🌺🌸

  3. علی معصومی

    دی 27, 1399

    درود و ارادت
    حضرت دوست
    ◇◇◇
    زیبا
    ریز بینانه
    حکمت آموز
    زیباست این سروده ارزشمند
    ◇◇◇
    🌿🌹🌿🌹🌿

    در پناه خدا

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا