🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
همچو نی هر دم به صوتی آشکار
همنوا با باد شهری کوهسار
عشق را ترسیم با روحی صفا
روی کاغذ صفحه ای از روزگار
با سرشتی پاک جاری همچو آب
قلب را فاتح نمودی پیش یار
شاعری را یاد با اندیشه ای
یادگاری دست خطّی انتشار
سینه را آماج دور از کینه ای
عشق را رسمی که مانا در دیار
یاد کن از هر هنرمندی بنام
با دلی خونین نگاهی بی شمار
حق را رؤیت به ایمایی بیان
دنیوی را ترک جسمش را نثار
جیفه دنیایی نیرزد نیم جو
یاد حافظ کن دو گندم اختیار
روضه دضوان را دو گندم بی بها
معصیّت را با مصیبت هست کار
کیفری باشد جزایی هر نظر
نامه اعمالی فراهم گر چه بار
با خودی حملی کنی هر جا دلا
دور از جسمی روان را اعتبار
در سرا جاوید جایی ماندنی
کشت دنیایی درویی با نگار
ترک باید هر زمینی لا قرار
سمت اویی کن نگاهی گر فرار
والیا خلوت نشینی تا به کی
لحظه دور از کلبه احزان با وقار
ولی اله بایبوردی
22 / 05 / 1401
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
مرداد 23, 1401
درود بر شما
زیبا سروذه اید
🌺🌺🌺🙏
مرداد 24, 1401
سلام
ممنون از دیدگاه ارزشمندتان
🌷🌸🌷
مرداد 23, 1401
درود بر شما رقص قلمتان👏🌷
مرداد 24, 1401
سلام
سپاس از همراهی تان
🌹🌺🌹
مرداد 23, 1401
به به
سلام و درود
کجایی؟ بزرگوار!
مرداد 24, 1401
سلام
سپاس از حضورتان
تشکر از همراهی تان
🍃💐🍃
مرداد 24, 1401
سلام
اصلاحیه زسم الخط بیت 9 مصرع اول
روضه رضوان را دو گندم بی بها