🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
کمی از لکنتم
بردار
عدد ازبیخ و بن بکَن!
رقم بشکن!
عشق بورز!
یاسمن!
جرعه ای لبخند
بی هیچ زهر خندغلط،
طرحی از چشمانت
این مهربانی رخشان و بلند
بریز
بر
من
بیامیز بر عمیق و عقیق زخم پیاپیم…
تا بهار بروید از ردّ نگارینت
حدس بزن که چه می شود؟
وقتی که زخمها
گلدانهای نگاهت شوند
همه ی دامان دشت وسینه ی کوههای بلند
گلرنگ می شوند…
چون چکامه ی چشمانت ،
از تللوی نگاهت
آسمان پر می شوداز شفق
هزار صبح سیمین بر
درنازکی ، گشوده شیرینی لب
با روبندهای بازسپیدبلند
از پشت تمامت ابرها پیداست
بکرو بشکوه و بس ارجمند
ستاره ها در حجله اش گم می شوند
گم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
اسفند 2, 1397
گلدانهای نگاهتان همیشه گلرنگ اند
با تشکر و سلام
🌹🙏
پاسخ
اسفند 2, 1397
درودتان
زیبا و عالی
👏👏👏👏👏👏👏
پاسخ
بستن فرم