🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۰۳/۱۵ |
| تعداد شعر: | 18 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۳۹۶/۰۷/۲۴ |
بوکان تنگ
بر گردن این خیال
چو یوغی از کردار
بد سرشت اهرمن،
در تاک تمنای نگاهت
چه جان میداد
بی تقصیر
وکجاوه این آمال
در بهت پلشتی
بازی کودکانه ای را
مشق مینمود
تا در تهوع این عصر
نافرجام
این واژه های مست
سرگیجه ای
از لختی
را
در جان تو دیکته ای کنند
و ماه از قلب آسمان
انچنان بگریزد
که جان از کالبد
پایان این بشر،
سرمه بر چشمان سرنوشت
به عبث نقش مکن
که نافرجامی
از گاله حلقش
بر چوبه های دار
شنیده میشود
و خاطرت باشد
این نهر هراس
اشک مادرانی است
فاخته
که گوشه های عمرشان
را به قداست گریسته اند
و بغضشان
طعم همان
ستاره های
تلخ است
در آسمان
فرزین.م
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
