🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
همپای نسیم
به تو! می د و م
به لبان عطش
آب می شوم…
با تو
تشنگی گل می کرد…
بی تو
در خمیازه ی پوچی
تلف ، می پژمرم
و
تو ! خط بارانی!
در تمامت خشک زمین
آیت مهربانی ،در ناف نسیم ،
هر نبض
به شاخی از سرخیت می تپد
نفس
ترا می خواند به تلاوت ارجمند
نگاه
می جویدت در نخیل حلاوت
عطش
ترا می بیند در جان جویباران بلند
ترا فقط.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):