🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 یکی

(ثبت: 5052) آبان 29, 1396 

 

 

همپای نسیم

به تو!  می د و م

به لبان عطش

آب می شوم…

با تو

 تشنگی گل  می کرد…

بی تو

در خمیازه ی پوچی

تلف ، می پژمرم

و

تو  ! خط بارانی!

در تمامت خشک زمین

آیت مهربانی ،در ناف نسیم ،

هر نبض

به شاخی از سرخیت  می تپد

نفس

ترا می خواند  به تلاوت ارجمند

نگاه

 می جویدت در نخیل حلاوت

عطش

ترا می بیند در جان جویباران بلند

                                                 ترا فقط.

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):