خداوندا با نباتات رشد کردم
و با جامدات منسجم شدم
و با جانوران خو گرفتم
اکنون با حیوانات ناطق , در عذابم
آنها مرا به مقابله ی با تو می خواهند و می خوانند
خداوندا , اکنون آیه ففروا الی الله را درک می کنم
گفته بودی بگریزم
پرسیدم از چه بگریزم
و هر چه سرا پا گوش شدم , نشنیدم
کلام تو در ازدحام پارازیتها گم شد
آنگاه با خود گفتم , از چه بگریزم و به سوی تو بروم ؟
از آب
از آتش
از سنگها
از چوب ها
از جنگلها
از طبیعت
از دریا
از کوهها
و با خود گفتم ,
پس به کجا و به که پناه ببرم ؟
آنگاه دریافتم , از آدمی باید گریخت
آنکه شکل آدم دارد
و مرا به غیر تو می خواند
سپس خود را در انبوه طبیعت تنها یافتم
تنها در میان تن ها
و تو را یافتم
تنهایی که با او در آرامشم
و اکنون اندوهی مرا نمی آزارد
با تو به کوهها و دریاها و جنگل سفر می کنم و سرشار از تو هستم
و فهمیدم , انالله و اناالیه راجعون , پس از مرگ نیست
عین زیستن است
و باید در زیستن به تو ملحق شوم
قبل از مردن

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند (2):

محمدرضا نعمت پور

مينا امينی

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند (2):

محمدرضا نعمت پور

مينا امينی

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

ای که چیدی به جفاکاری خود این خوان را
بسته عشقت به چنین معرکه ای دستان را

پهلوانی من آن است که در مسلک عشق
بی دریغی به تو تقدیم کنم این جان را

من و دریوزه ای از ناز طبیبان هیهات
دردمند تو عزیزم چه کند درمان را

این روا نیست که حتی به گمانت برسد
که من از جور و جفا می شکنم پیمان را

ناز کن باز که ناز تو خریدن دارد
کن پریشان سر آن گیسوی جانفشان را

پاک شو دفتر از این اشک که افشا نکنی
پیش دلدار تو داغ دل بی سامان را

مهدی از جور تو لب بسته ولی جان دلم
بشنو از قعر غزل درد دل نالان را

« مهدی رستگاری »

تازه ترین نقدها