🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۵/۰۸ |
| تعداد شعر: | 50 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۲/۱۷ |
من سال هاست که از خود دورم و در لانه‌ی گنجشکی آشیان دارم،
دانه می‌خورم و قورباغه ها را لابه های شاخه‌ها می‌شمرم.
شاید یکی به گذشته‌شان اضافه شد.
من سال‌هاست که تنهایم و در لانه‌ی گنجشکی آشیان دارم.
چه قدر تنهایی، سرد است.
کرمِ شبتاب لابه لایِ شببوها، تنفس گنجشک‌های پاییز است.
وقتی که تمامِ شب، در تنهایی به سر می برد.
و صدای خسته ی شاخه‌ها، شبیه فریاد قورباغه‌ای تنها، جیغ می شود.
دلتنگ و تلخ، اما بی‌تابانه و به آوازی غمگنانه.
من سال‌هاست که تنهایم، و در لانه ی گنجشکی، عزلتِ چشمان دشت را می شمرم.
پرنده در گلوی باد، شکسته بال می‌زند.
و نغمهی موزون باد که از تنهایی تمام دشت باخبر است.
من سبزباورم ولی، از فاصله بیزارم.
شاید بخاطر این است که همیشه در لانه‌ی گنجشکی آشیان دارم.
دانه می‌خورم و قورباغه ها را لابه های شاخه‌ها می‌شمرم.
شاید هم روزی، یکی به گذشته‌شان اضافه شد.
معصومه محمدی سیف
کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این مطلب را خوانده اند (3):
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (
دی 18, 1398
من سالها از خودم دورم …
درود جانم
مانا باشی به مهر❤️❤️❤️
پاسخ
بستن فرم