آنی” با چمدانی از رویا در فرودگاهِ امید به انتظار نشسته بود تا پرواز را با او زندگی کند در آرزوی مقصدِ خوشبختی؛
اما او نیامد. خواهشِ واژگان و تماس‌های آنی بی‌جواب ماند و در آغوشِ هق‌هق رها شد. دشنه‌ی خاطره‌های مشترک؛ هر لحظه بر جانش نشست صدای کرکننده‌ی شکستن غرورش، آزرده‌خاطرش کرد باور و اعتمادش جان داد و ترس؛ راه عشق را سد کرد…
با همه‌ی اینها‌ به آنی بگو
بی‌وفایی ناپلئون شاید تو را به شانه‌های برنادوت برساند
قوی باش
Maybe the unfaithfulness of Napoleon will reach you to the shoulders of Bernadotte…
Be strong

مهناز نصیرپور
برای آنی …

دلنوشته

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند (1):

نسرین حسینی

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند (2):

مدیر سایت

نسرین حسینی

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

باید که زیبایش کنم طاووس بی پر را
باید بیاندازم به زیر پایم این سر را

چیزی نمانده از پرنده های جسمی سرد
باید ببارم بر تنم پایان اذر را

تا گاوهای چاقِ دیگر را نبلعیده
باید که قربانی کنم این گاو لاغر را

قیصر کنار مردم نامرد خواهد مرد
اینجا برادر میزند خنجر برادر را

باید تبر اورد وقتی که تناور شد
تیغی نمی برد سر سبز صنوبر را

دریای طوفانی و کشتی غرق در لنگر
باید به سمت این شناور برد بندر را

دشتی که شد گلخانه از گل های تزئینی
گم کرد جای لاله های سرخ پرپر را

دیگر حریف لشگر بربر نشد دیوار
باید که کند و چاه و خندق کرد سنگر را

در کشوری که رهبرش شد بیش از سرباز
باید که قربانی کند سرباز رهبر را

وقتی که جاء الباطل از پهلوی حق افتاد
باید که باور کرد هر دنیای دیگر را

دستان سرد تفرقه از خاک بالا زد
در خویش می بلعد زمام و نام کشور را

اینجا کسی حرف مرا هرگز نمی فهمد
باید بگیرم گوشه ی دامان مادر را

« برهان جاوید »

تازه ترین نقدها