شور و شعور

قسمتی از مقاله از آدمیّت تا انسانیّت به قلم بابک حادثه

شور  و  شعور

1 : شور کافی _ شعور = تعصّب

وقتی هیجان و بروز احساسات شخص به قدر کفایت باشد ولی بدون

آگاهی و باری به هر جهت نتیجه آن جانب داری و خشک اندیشی است

2 : شور کم  _ شعور =  تحجّر

وقتی هیجان و بروز احساسات شخص به قدر کفایت نباشد و بدون آگاهی

و باری به هر جهت نتیجه آن جمود و تاریک اندیشی است چرا که نه

شعوری به ماجرا دارد و نه حسّ و هیجانش آنقدر قوی است که آرامش نماید

3 : شور زیادی _ شعور = توحّش

و وقتی هیجان و بروز احساسات شخص زیاد باشد ( طغیان کند ) بدون

آگاهی و باری به هر جهت نتیجه  آن وحشی گری و ددمنشی می گردد

چون هیجان و احساسات فاقد شعور و درایت که از کنترل شخص خارج

گردد او را وادار به رفتار های نا بخردانه خواهد کرد

**********************************

4 : شعور کافی _ شور = تغیّر

اگردرهرامری شخص آگاهی و دانش کافی داشته باشد اما عاری از هرنوع

احساسات ( خشک مزاجی ) نتیجه آن خشم توام با برافروختگی است

5 : شعور کم _ شور = تزلزل

حالا اگر شخص در هر امری آگاهی و دانش کافی هم نداشته باشد وعاری

از هر نوع احساسات ( خشک مزاجی) نیز باشد نتیجه آن دم دمی مزاج

بودن و بی ثباتی در رای است

6 : شعور زیادی _ شور = تکبّر

در واقع شعور چیزی نیست که زیاده باشد یا نیست یا کم است

زیادی آن زمانی است که شخص دانش و آگاهی کافی در امری داشته باشد

و در این دانسته هایش وسواس به خرج داده و آن را بی اندازه جدی بگیرد

دچار شعور زیادی می گردد که خود کمبود و نقصی می باشد حالا با این وضع

اگر فاقد شور و هیجان و عاری از احساسات باشد دچار کبر و نخوت و حتی

خود پرستی می گردد

7 : شور کافی + شعور کافی یا بالعکس = تمدّن

در نهایت اگر میزان شور و شعور در ما به قدر کفایت باشد

ما به فرهنگ سازان جامعه بدل خواهیم گشت

8 : و وجود بدون شور و شعور = تعفّن (مخصوص اموات)

و اگر احیانا به تنها مدل ذکر نشده یعنی بی شوری و بی شعوری می اندیشید

باید بگویم که این مدل فقط در آرامستان های اطراف شهر یافت می گردد

***********************************

شور کافی _ شعور = تعصّب

شور کم  _ شعور =  تحجّر

شور زیادی _ شعور = توحّش

شعور کافی _ شور = تغیّر

شعور کم _ شور = تزلزل

شعور زیادی _ شور = تکبّر

شور کافی + شعور کافی یا بالعکس = تمدّن

و وجود بدون شور و شعور = تعفّن (مخصوص اموات)

تالیف : علی احمدی ( بابک حادثه )

​