با درد آشنايم
سالهاست دوستی من و درد پابرجاست
با درد زاده شده ام و زيستنم با زيستن او همراه بوده است
بدون درد بی نشانه ام ؛ بی اصل و نسب و بی ريشه ام
او همدم روزهای تنهائی و غربتم بوده است
آن روزها زخم را احساس می کردم
و امروز هديه هايش , دردی ست که احساس می کنم
زخمهائی که برای طرح دردهايم , تابلوهای پر رنگند
و نشانی از دردهای کهنه گذشته اند
و نمايشی از حضورم در دايره شدنهائی ست که مرا به قله های پاک , يادآوری می کنند
حالا به دنبال زخمها هستم ولی نمی يابم
و تنها به يادگارهايش و دردهایِ ماندگارش ؛ دل بسته ام
من بدون زخم , تنهاتر شده ام.

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند (1):

مدیر سایت

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

در آن قریه که مِه به خصومت
روشنی را بر صلیب خشم خویش آویخته بود ،
شبحی خاک را جستجو می کرد :
دختری
عروسک
سر بریده اش را
به خاک می سپرد ….

« مهرداد مانا »

تازه ترین نقدها