برای سیستان …..

قبلِ میلادِ نامیمونِ خصم و خشم*
پُر بود سینهٔ سیستان
از پروازِ پرستو وُ هیاهویِ قاصدک
اما…. آنروز که دستانِ کین
کمال خان شد وُ حلقومِ هیرمند قاپید
دگر دیوِ عبوسِ خشکسالی
سبعانه برید سرِ نخلستان وُ آب از هراس
هوس کرد به نهانخانهٔ خاک
تا
لبانِ معصومِ کودکان وُ دستانِ زراعِ بی پناهِ پیر
خون فشانند چنین … حتی خشکتر از هامونِ هیرمند

*( خصم و خشم = کمونیسم و افراطگرایی…….. لاقل تا دوران محمدظاهر شاه و بعذ از او یعنی محمد داوود خان که با دسیسه و هجوم شوروی کمونیستی نابود گشت و متعاقبا بلوک غرب برای جلوگیری از توسعهٔ کمونیسم به تاسیس حرکتهای خشن و تندرو مذهبی مانند القاعده و طالبان ووو اقدام کرد افغانستان کشوری آرام و روبه رشد بود اما سیاستهای فرقه گرایانه و قومی و مذهبی مسبب تنش با همسایگان هم شده مانند احداث سد کمال خان که بدون رعایت حقابهٔ هیرمند باعث خشکی تلاب هامون و فقیرتر شدن زندگی بومیان و توسعهٔ شنهای روان و ریزگردها وووو شده است در ترکیه هم سیاست پان ترکیسم اردوغان با احداث سدهای عظیم، آب را به روی عراق و مناطق غربی ایران خصوصا حوزه ارس محدود نموده و احتمالا فشار این سدها بر پوستهٔ زمین یکی از عوامل زلزله های اخیر ترکیه باشد از این رهگذر و منظر استقرار حکومتهای مردم سالار واقعی و توسعهٔ مناسبات انساندوستانه و ترویج فرهنگ نوع دوستی بجای ناسیونالیسم وووو میتواند به ایجاد زندگی بهتر برای همه منتج شود.)