![لیلا صالح](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2019/01/avatar_316.jpg)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
سی و سه چهار سال
خمیازه کشیدم
به کرختی دنیا
اما چه سود!؟
حتی همین سایه ها
در انتهای روز
کش و قوسی میدهند
و با دیگر سایه ها
در می آمیزند
تا شب
متولد شود
آری شب!
“شب کویر”
همچون مادری دلسوز
سایه ام را (فرزند خسته از مرارت های روزگار)
در آغوش می گیرد
و در خنکای مهتابی اش
سر بر بالین آسمان
می گذارد
مانده ام!
که قابله ی صبح
سایه اَم را
از آمیزش کدامین سایه ها
بر زمین می گستراند!
آن هم
به درازنای
سی و سه چهاااارسااااال!؟
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):