🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
آخر زمین و هر چه در آن هست، رفتنی ست
مخمور باده ، قومِ سیه مست، رفتنی ست
آن برج و کوه و کعبه، همانا که کاخ هـا
چون این زمین به ناله که بگسست، رفتنی ست
منظومه، با ستاره و سیاره می رود
هر جا که دیده ای تو از این دست، رفتنی ست
آنکو به خاک خفته و دیدی به پَرِ قوست
وان کس که بُرد نان و دلی خَست، رفتنی ست
آنکو بخورد مالِ تو را ، روزِ دادگاه
داده تو را اشاره اگر شست، رفتنی ست
طارق، غزل بگو و بگیران تو زلفِ یار
وین فرصتی که آمد و غم رَست، رفتنی ست
18 خرداد 1392
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (10):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (12):
خرداد 30, 1395
سلام ودرودفراوان استاد طارق عزیز
تصویری ناب ازواقعیت محض.
امیدوارم همیشه در اوج بدرخشید .
سایه پرمهرتان مستدام. …..
پاسخ
خرداد 31, 1395
سلام و سپاس از حضور پر مهرتان
در پناه حق
پاسخ
خرداد 31, 1395
درود بر استاد گرانقدرم جناب طارق مهربان
همیشه از اشعار زیبا و دل انگیزتان لذت می برم بهره مند شوم
برایتان بهترین ها را آرزو مندم
سر بلند باشید به مهر
پاسخ
خرداد 31, 1395
سلام و سپاس از حضور پر مهرتان
در پناه حق
پاسخ
خرداد 31, 1395
درودها استاد مهربانم
زییاا بود
پاسخ
خرداد 31, 1395
سلام و سپاس از حضور پر مهرتان
در پناه حق
پاسخ
خرداد 31, 1395
سلام جناب خراسانی
آنچه فرموده اید دقیقن روزی رخ خواهد داد
و بهترین فرصت فرصت مهربانی و عشق است.
پاسخ
خرداد 31, 1395
سلام و سپاس از حضور پر مهرتان
در پناه حق
پاسخ
خرداد 31, 1395
سلااااام و درود پدر بزرگوارم…
رفتنی ست…
همه رفتنی ان..
امان از دنیای خاکی..
زیباااااااا بود..
سایه تون مستدام
یاحق
پاسخ
تیر 3, 1395
پاسخ
بستن فرم